Medytacja w środku tygodnia

Udostępnij w mediach społecznościowych:

Kolejna opowieść buddyjska (dżataka). Dawno temu, w królestwie Benares, król Brahmadatta miał rzeczoznawcę, który przez lata sprawiedliwie oceniał wartości przedmiotów. Jednak król zaczął wątpić w jego kompetencje i postanowił znaleźć nowego eksperta. Wybór padł na młodego człowieka z bazaru, który szybko okazał się niekompetentny. Jego wyceny były absurdalne, co prowadziło do licznych niesprawiedliwości. Kulminacją była sytuacja, w której wycenił stado koni na miskę ryżu, a następnie tę samą miskę ryżu na wartość całego miasta. Król zrozumiał swój błąd i przywrócił starego eksperta, unieważniając wszystkie decyzje młodego. Historia ta była opowiedziana przez mistrza, aby przestrzec przed fałszywymi opiniami i pochopnymi decyzjami.
Rozdziały:

(00:15) Wprowadzenie do historii Bodi Satwy

(01:31) Poszukiwanie nowego eksperta przez króla

(03:23) Dziwne orzeczenia nowego eksperta

(05:00) Konfrontacja w pałacu

https://www.medytacjawsrodkutygodnia.pl/episodepage/ekspert-przypowiesc-buddyjska-dzataka

Podaruj kawę :)

[00:00:15] Unknown:

Expert.   Dawno, dawno temu,   kiedy w Benares   rządził król   Brahmadatta,   Bodhi Satwa   był   rzeczoznawcą oceniającym   każdy wartościowy   przedmiot, który później był sprzedawany lub kupowany   za cenę przez niego określoną.   Sprawował swój   trudny urząd sprawiedliwie   przez wiele lat.   Jego oceny były zawsze honorowane   niezależnie   czy była   to wycena psa   czy domu.   Każdy jednak   człowiek   ma skłonność   do oceniania   wartości różnych dóbr w sposób indywidualny.   I często owe oceny mogą się   nieco różnić.   Tak samo myślał król.   Wydawało mu się nieraz,   że jego ekspert się pomylił.  

Że może kogoś innego   wyceny   byłby lepszy.   Zastanawiał się długo   I postanowił wreszcie   poszukać lepszego eksperta.   Jedno z okien królewskiego pałacu wychodziło w stronę bazaru.   Król lubi przyglądać się,   jak pracują   jego dzielni kupcy.   Od świtu do nocy   towary zmieniały właścicieli, a dotyczyło   to nie tylko   owoców czy warzyw,   ale również cennych dywanów czy klejnotów.   Na tym rynku wagę   królewską przyciągnął pewien młody człowiek,   który   z zainteresowaniem   asystował   przy wielu transakcjach handlowych   I widać było,   że w każdej sprawie miał coś do powiedzenia.   Król nabrał przekonania,   że pewnie mógłby on zastąpić starzejącego się eksperta.  

Młodzieniec   ów wezwany do pałacu wydał się rezolutny   I dobrze wychowany.   Czy potrafisz ocenić   każdy przedmiot,   który może być sprzedany lub kupiony?   Zapytał król.   Tak, panie,   w tych sprawach jestem biegły I sprawiedliwy.   Od lat przecież pomagam kupcom   na tutejszym bazarze.   Czy dałbyś radę być moim urzędowym ekspertem?   Pytał dalej król,   na którym młody człowiek zrobi już dobre wrażenie,   choć w istocie był to   układny dureń   I nieug.   Tak,   panie, byłby to dla mnie wielki zaszczyt,   ale na pewno dałbym sobie radę z obowiązkami.   Zapewniał Chwat.  

Jesteś więc od dzisiaj moim ekspertem.   Jeszcze tylko muszę odwołać   poprzedniego, który chyba się zestarzał   I jego oceny nie bardzo mi się ostatnio podobają,   rzekł   król. Wręczył   mu pierścień   urzędnika   pałacowego.   Od tego czasu   zaczęły się   dziwne orzeczenia nowego eksperta.   Wywoływały   1 konsternację   I niedowierzanie   kupców.   Łapali się za głowy,   bo nieraz   dostawali za mało za swoje cenne przedmioty.   Innym razem zaś za błyskotki   otrzymywali sowite   wynagrodzenie.   Nikt nie mógł jednak podważyć   oceny eksperta   ani jego kompetencji,   nie narażając   się,   że krytykuje   królewskie   zarządzenia.  

Pewnego razu bogaty hodowca koni przegna swoje stado do Benares.   Aby sprzedać je królowi.   Ekspert wycenił,   że owe pięćset koni jest warte tylko miskę ryżu.   Było to niesprawiedliwe.   Ale od jego oceny nie było odwołania.   Poszkodowany   handlarz   zgłosił się do poprzedniego specjalisty ze skargą, że stracił fortunę.   Jak ma on teraz wrócić do domu?   Stary ekspert   przyznał mu rację I powiedział.   To już nie pierwszy raz, kiedy te młodzieniec   robi tak karygodne   głupstwa.   Skrzydził   już przez to wiele osób.   Przyjdź jutro z rana do pałacu   I zabierz tę miskę ryżu,   którą otrzymałeś zakonie.  

Zapytamy głupca, ile jest warta owa miska ryżu?   Ciekawe, co nam odpowie?   Będą tam wszyscy dworzani.   Przyjdź koniecznie.   Nazajutrz po porannym posiedzeniu dworu stawili się wszyscy znakomici   urzędnicy   królewscy.   Przybył też z miską ryżu handlarz   koni.   I powiedział,   panie,   nie mogę wrócić do domu bez jakichkolwiek   pieniędzy.   Chciałbym ci sprzedać tę miskę ryżu,   którą dostałem za moje konie.   Niech ekspert ją wyceni,   a ja się zgodzę I nie odjadę z pustymi rękoma.   Młody ekspert jak zwykle nie zastanawiał się długo I powiedział:   Panie, ta miska ryżu ma wartość całego   denares   wraz z okolicznymi wsiami.  

Śmiechom I głośnym komentarzom   z mądrości eksperta nie było końca.   Wreszcie   brahmadata   powiedział:   Uczyniłem pochopnie   wybierając   cię na tak ważne stanowisko.   Unieważniam   wszystkie twoje wyceny.   Poprzedni   ekspert ma je skorygować,   aby zapobiec   niesprawiedliwością,   jakie przez swoją głupotę się dopuściłeś.   Zejdź mi z oczu.   Jeszcze dziś masz wyjechać z mojego miasta.   Tanduli   Jatake   opowiadał mistrz, kiedy jeden z uczniów   Udaji   Dularat   dość   często   autorytarnym   tonem wypowiadał   fałszywe   opinie w dyskusjach z pozostałymi   braćmi.