Medytacja w środku tygodnia

Udostępnij w mediach społecznościowych:

Moi mili, za namową mojego przyjaciela Piotra Jagodzińskiego postanowiłem Wam przedstawić opowieści bardzo popularne w świecie buddyjskim. Nazywa się je dżatakami. Są to przypowieści buddyjskie bazujące na indyjskim folklorze. Mają one opisywać wcześniejsze wcielenia Buddy, kiedy był jeszcze Bodhisattwą, czyli zanim osiągnął oświecenie. Te opowieści mają przedstawiać drogę, jaką Budda przeszedł, rozwijając swoje dobre cechy, siłę charakteru i dobre zachowanie.
Dżataki [PDF]
Rozdziały:

(00:15) Wprowadzenie do dżatak

(00:44) Znaczenie dżatak w kulturze buddyjskiej

(02:23) Dżataka: Złoty Garnek

https://www.medytacjawsrodkutygodnia.pl/episodepage/29

Podaruj kawę :)

[00:00:15] Unknown:

Moi mili,   za namową mojego przyjaciela   Piotra Jagodzińskiego   postanowiłem   Wam przedstawić   opowieści   bardzo   popularne w   świecie buddyjskim.   Nazywa się je   dżatakami.   Są to   przypowieści   buddyjskie bazujące   na indyjskim   folklorze.   Mają one opisywać   wcześniejsze   wcielenia   Buddy,   kiedy był jeszcze   Bodhisattwą.   To znaczy, kiedy jeszcze   się nie oświecił,   jeszcze się nie przebudził.   Mają 1   przedstawić nam drogę,   jaką Budda   przeszedł   I w jaki sposób on   się rozwijał, rozwija swoje dobre cechy,   siłę   charakteru   I dobre zachowanie.   Współcześnie   na te opowieści możemy   patrzeć   z lekkim dystansem.  

Nie   na   autentyczne   historie związane z buddą.   Niemniej.   Na pewno miały 1 ogromny wpływ. Zresztą do tej pory mają ogromny wpływ   na kulturę I   wyobraźnię ludzi żyjących w krajach modyjskich.   Więc warto je znać   I warto   się z nich uczyć.   Dżataki,   które będę   wam czytał, pochodzą   z książki.   Dżataki przypowieści   świata   buddyjskiego   autorstwa   Janusza   Krzyżowskiego   I Andrzeja   Kotnowskiego.   Te dżataki   można pobrać w formie   PDF u   I   link   do nich znajdziecie   w opisie.   A   teraz czataka   pod tytułem   Złoty Garnek.   Dawno   dawno temu w królestwie   serii   Bodhisattwa   był handlarzem   garnków   I naczyń.  

Nazywano go   Serivan.   Współpracował   z drugim handlarzem   tymi samymi artykułami,   którego zresztą nazywano tak samo.   Drugi.   10 handlarz był człowiekiem nadzwyczaj   chytrym   I nieuczciwym.   Zazwyczaj   każdy z nich miał swoją część miasta czy wsi,   gdzie tylko jeden z nich oferował swoje garnki.   W mieście serii mieszkało uboga wdowa z córkami.   Kiedyś   przed śmiercią głowy domu   rodzina była zamożna.   Teraz jednak rodzina była tak biedna,   że wszystkie kobiety   wynajmowały się jako   służące do pracy w obcych domach.   Nie wiedziały 1,   że w domu   jest   złoty garnek,   który przez lata nieużywania   zakurzył się,   zabrudził   I cały był prawie pokryty sadzą.  

Tę biedną rodzinę   odwiedził właśnie ów nieuczciwy   sprzedawca.   Przed   drzwiami domu   krzyczał:   Garnki na wodę, garnki!   Starsza niewiasta otworzyła drzwi I powiedziała:   Panie,   potrzebujemy   naczynie do noszenia wody,   ale   jesteśmy biedne I nie mamy ani grosza.   Może weźmiesz w zamian 10 stary garnek,   a nam dasz gliniane naczynie.   Kobieta podała zakopcony   złoty garnek.   Kupiec po wadze zorientował się, że nie jest to zwykłe naczynie.   A kiedy jeszcze zdrapał ukradkiem paznokciem   trochę rdzy,   był już pewien,   że to szlachetny kruszyc.   Rzucił jednak   naczynie w kąt I powiedział:   10 gruchot nic nie jest wart.  

Mogę ci dać za niego tylko parę groszy.   Była to suma, za którą można było kupić   tylko trochę zielonych liści dla kozy.   Namyl się, jeszcze tu wrócę   powiedział handlarz I odszedł.   Los zrządził,   że Bodhisatwa   Serivan   po godzinie   od opisanego   zdarzenia   sam odwiedził   dom biednych kobiet,   oferując sprzedaż nowych garnków   lub naczyń.   I   znów kobieta   jak poprzednią   prosiła,   aby wymienić jej naczynie na inne,   nadający się do noszenia wody.   Wiem,   panie,   że to   nic nie wart śmieci,   ale może ty nad nami się ulitujesz?   Twój poprzednik   ze złością rzucił go w kąt,   a my nic lepszego nie mamy do wymiany.  

Kupiec od razu   poznał się na wartości naczynia I powiedział   Szlachetna   kobieto,   to naczynie jest ze złota   I warte jest co najmniej   tysiąc ciężkich monet.   Ja mam ze sobą tylko pięćset   I te ci zostawię.   Abyś jednak nie myślała,   że mogę cię oszukać,   zostawię pod twymi drzwiami cały mój kram   I jak tylko zdobędę pieniądze,   zaraz wracam.   Dowiedział się o tym skąpy handlarz.   Złość jego była nie do opanowania.   Mogłem dziś tak dobrze zarobić,   a przez tego świętoszka   straciłem prawie tysiąc monet.   Myślał I przeklinał w duchu Bod   hisatwę.  

Serii Vanija   Djatake numer trzy. Tę Djatake   opowiadał misz w czasie pobytu w Sawatki.   To wtedy właśnie Devadato po raz pierwszy   opanowała cię wrogość wobec   mnie. To ty byłeś owym chytrym kupcem,   a ja nie dałem ci skrzywdzić   biednej kobiety.   To   była czataka   przypowieść   pod tytułem   Złoty Garnek.   Dziękuję za   wysłuchanie.