Moi mili, witam Was na kolejnym naszym spotkaniu medytacyjnym. W dalszym ciągu rozwijamy naszą praktykę uważności i medytacji mindfulness. Tym razem zgłębiamy naszą naturę umysłu. Przedmiotem naszej medytacji jest nasz własny umysł który, mimo że jest blisko nas, kryje wiele tajemnic i zaskoczeń. W praktyce jogi i medytacji nie zaleca się utożsamiania z treściami pojawiającymi się w umyśle, gdyż nie mamy nad nimi pełnej kontroli. Umysł może być źródłem zarówno pięknych, jak i niekorzystnych myśli. Dlatego rozwijamy nasz umysł, ale nie utożsamiamy się z nim.
Praktyka medytacyjna pozwala nam lepiej rozumieć różne stany umysłu i odczuć, co prowadzi do głębszego zrozumienia natury rzeczywistości. Dzięki temu możemy odpuścić rzeczy, nad którymi nie mamy kontroli, i wyjść poza ograniczenia umysłu. Na koniec dzielimy się pozytywnymi owocami praktyki z wszystkimi czującymi istotami, życząc im szczęścia, zdrowia i spokoju. Dziękuję za dzisiejszą praktykę i zapraszam za tydzień.
Rozdziały:
(00:14) Wprowadzenie do medytacji mindfulness
(02:34) Praktyka uważności ciała
(07:24) Kontemplacja żywiołów
(08:54) Świadomość oddechu i odczuć
(13:20) Rozpoznanie stanu umysłu
(20:14) Nietrwałość umysłu i tożsamości
(23:20) Zakończenie i dzielenie się pozytywnymi owocami praktyki
[00:00:15]
Unknown:
Moi mili, Witam Was na kolejnym naszym spotkaniu medytacyjnym. W dalszym ciągu rozwijamy naszą praktykę. Uważności praktykę medytacji mindfulness. I tym razem przejdziemy do zgłębiania naszej natury umysłu. Dzisiaj przedmiotem naszej medytacji będzie nasz własny umysł. Pomimo tego, że umysł jest tak blisko nas, a niektórzy nawet się utożsamiają on dla nas wiele zaskoczeń. Wiele tajemnic. I generalnie, jeśli chodzi o praktykę jogi, to czy medytacji? Jednak nie zaleca się utożsamiania z treściami, które pojawiają się w naszym umyśle z prostej przyczyny.
Gdyż nie mamy nad nimi pełnej kontroli I w tym umyśle różne rzeczy się pojawiają. Czasem piękne, wspaniałe, wzniosłe. A kiedy indziej niskie, głupie I nie przynoszące korzyści. Oczywiście do samej medytacji I rozwoju zdrowy umysł jest istotny I właśnie dlatego praktykujemy, rozwijamy nasz umysł. Jednak nie warto się z nim utożsamiać, ani budować na nim własnej tożsamości. Gdyż On też przeminie. Nie mam na Niej kontroli. Znaczy jakąś tam mamy, ale nie mamy stuprocentowej kontroli. Często jest dla nas źródłem cierpienia. Przejdźmy teraz do samej praktyki.
Najpierw szybko przejdziemy. Od uważności ciała aż po. Uważność odczuć. A później głębi wejdziemy właśnie. W uważność naszego umysłu, w praktykę medytacyjną uważności umysłu. Siądź sobie wygodnie, fajnie by było Z prostym kręgosłupem. Jeśli chcesz. Zamknij oczy. Jesteś świadoma, świadomy ciała w pozycji siedzącej. I pozwól umysłowi spocząć w ciele, tak jak ciało spoczywa na poduszce. Nie tracąc tej ucieleśnionej formy ważności, przejdź teraz przez pięć etapów medytacji, ustanowienia uważności. To będą trzy kontemplacje ciała. Kontemplacja odczuć.
I umysłu. Ale zanim to nastąpi, poświęć chwilę na sformułowanie swoich intencji. Co Cię motywuje do praktykowania medytacji? Kiedy już sformułujesz? Swoje intencje. Przejdź do. Praktyki uważności części anatomicznych. I tym razem zrobimy to jednym ciągiem. Uświadom sobie skórę. Od głowy w dół do stóp. Uświadom sobie ciało. Od stóp w górę do głowy. I teraz kości. Od głowy w dół do stóp. Jesteś świadoma świadomy tego ciała. W pozycji siedzącej. Złożonej ze skóry. Ciała mięśni I kości. Rozwijasz postawę nieprzywiązania. Teraz żywioły również wykonane w sposób ciągły. Zaczynając od żywiołu ziemi.
Od głowy do szyi. Ramią. Rąk. Tłowia. Bioner. Nóg. I stóp. Przechodząc do żywioł wody. Od stóp do nóg. Pioner. Tułowia. Rąk. Ramion. Barków. Szyi. I głowy. Element ognia. Od głowy do szyi. Ramiom, rąk, tułowia, bioder, nóg I stóp. Element powietrza. Od stóp do nóg bioder. Tłowia. Rąk, ramię, barków, szyi I głowy. W pozycji siedzącej jesteś świadoma świadomy tego ciała. Jako przenikniętego tymi cztery żywiołami. Ze zrozumieniem ich. Nietrwałej natury. Połącz się z oddechem jako tym, co łączy Cię z życiem. Z każdym wdechem zdaję sobie sprawę, że to może być mój ostatni oddech.
Nie mogę być tego pewien. A nawet jeśli nie jest to ostatni oddech, to z pewnością jest to jeden oddech bliżej śmierci. Z każdym wydechem odprężam się, odpuszczę. Rozluźniam się I odpuszczę. Ta świadomość daje mi odpowiednią perspektywę na to Jest ważne. Istotne w życiu. Aco jedynie? Rozpraszasz? Nie jest istotne. Teraz przyjrzyj się swoim odczuciom. Zacznij od przyjemnych odczuć. Ze świadomością obszaru głowy. Sprawdź, czy są tam jakieś przyjemne odczucia. Przejdź on głowy do szyi. Obu ramion, rąk, tułowia, bioder, nóg I stóp. Jesteś świadoma, świadomy całego ciała pozycji siedzącej.
Wszelkich przyjemnych odczuć. Przejawiających się gdziekolwiek. W tym ciele. Uświadom sobie nieprzyjemne odczucia. Których czasami są nawet bolesne. Zacznij od stóp. Sprawdź Czy w tej części ciała są jakieś nieprzyjemne odczucia? Od stóp do nóg. Bioder, tułowia, rąk, ramion. I głowy. Jesteś świadomy, świadoma. Całego ciała w pozycji siedzącej. Wszelkich nieprzyjemnych odczuć manifestujących się w tym ciele. I neutralne odczucia. Zacznij od głowy. Sprawdź wszystkie neutralne odczucia w tej części ciała. Od głowy do szyi, barków, Ramion.
Dłoni. Tłowia. Bioder. Nóg I stóp. Jesteś świadoma, świadomy całego ciała. W pozycji siedzącej wszelkich neutralnych odczuć. Manifestujących się gdziekolwiek w ciele. I niezależnie od tego, jakie odczucia pojawiają się. W ciele. Otwieramy naszą świadomość na inne odczucia. Przejawiające się głównie na poziomie mentalnym. Bez tak wyraźnego składnika cielesnego. Przyjemne. Nieprzyjemne. Neutralne. Świadomość wymiaru afektywnego. Hedonistycznego tonu naszego doświadczenia. A wraz z tymi wszystkimi odczuciami świadomość ich nietrwałości. Każde odczucie jest jak posłaniec nietrwałości, posłaniec zmiany zmieniających się odczuć.
Możesz również zbadać siłę tych odczuć. Ich uwarunkowanie. Sposób, w jaki 1 wpływają na Twój umysł. To, co zna odczucia, to, co reaguje na odczucia. To jest umysł. Zwróć swoją uwagę na rozpoznanie umysłu. Który poznaje swój stan, stan w jakim się znajduje. Ze względu na tę medytację uważności. Są duże szanse. Że jest to jakiś stan umysłu, w którym obecna jest teraz uważność. Zapoznaj się z teksturą tego stanu umysłu. Jak on smakuje? Czym się charakteryzuje? Jaki jest umysł, w którym jest obecna uważność? Może być otwarty. A może miękki? A może łagodny?
Poznajemy, jak to jest? Kiedy? Uważność jest obecna. Stajesz się bardziej czujna, czujny. Pojawia się odczucie żywotności, Bliskości z tym stanem umysłu. W którym obecna jest uważność. Dzięki temu Łatwiej rozpoznajesz. Kiedy uważność jest obecna, kiedy została utracona? I to jest właśnie główny cel kontemplacji umysłu. Ciągłe monitorowanie tego. Co się dzieje wewnątrz? Nie skupiasz się na tym, co się dzieje poza Tobą. Na przedmiotach naszego doświadczenia. Badasz co się dzieje w umyśle. Jaki jest umysł? Jaki jest jego obecny stan? Czy jest tam uważność, czy jej nie ma?
To chcesz poznać, obserwować, doświadczyć. Prędzej czy później, gdy praktykujesz medytację, medytację uważności zostaje ona utracona, a umysł pobłądzi, rozproszy się. Będzie wspominał przeszłość albo gonił za przyszłością. I gdy tylko zdasz sobie z tego sprawę, uśmiechając się. Pomyśl o. Spójrz umysł. Snow zabrał mnie na przejażdżkę. Jeśli to było krótkie rozproszenie, po prostu je zauważ. I możesz wrócić do ustanowionej uważności. Jeśli jednak była to dłuższa wędrówka. Spadaj. Pozwól sobie zobaczyć, czy ta fantazja? Te myśli marzenia. Były głównie przeniknięte chęcią.
Nie chęcią. Może ani jednym, ani drugim, tylko zwykłym błądzeniem, złudzeniem. Aby rozróżnić te trzy Stany. Z pomocą przychodzą ci odczucia. Jeśli umyśle pojawiła się jakaś chęć pożądanie. Są szanse, że w tym czasie były to przyjemne odczucia. Jeśli umysł był. Przeniknięty niechęcią, złością, irytacją. Najprawdopodobniej nie było to przyjemne. Mogło być nawet bolesne. Jeśli zaś dominowały różnego rodzaju złudne skojarzenia, umysł wędrował to tu to tam. Jest szansa, że były to neutralne odczucia. Kontenplując w 10 sposób zaczynasz lepiej rozumieć. Rozróżniać między różnymi odczuciami.
Eee to lepsze zrozumienie z kolei. Pozwala nam wyraźniej rozpoznać stałą umysłu. W jakim się znajdujemy? W jakim stanie jest strumień naszej świadomości? Po rozpoznaniu rodzaju rozproszenia. Którego? Doświadczyliśmy. Przez chwilę pozostań świadoma świadomy tego. Stanu umysłu. A potem możesz posmakować tego przyjemnego stanu, w którym te trzy rozpraszające stany są nieobecne. Natomiast uważność jest obecna. Cichy, skupiony umysł to zdrowy umysł. Umysł jest nietrwały. Nawet zdolność poznawania, choć ciągle jest obecna, jest tylko procesem. Gdyby się nie zmieniał?
Zawsze by zastygał w stanie poznania tylko jednej rzeczy. Sam fakt, że znamy różne rzeczy, pokazuje, że zdolność poznawania również jest nietrwała, zmienna, warunkowana. Co więcej, nie mamy pełnej kontroli nawet nad naszym umysłem. Dlatego praktykujemy medytację. Trening umysłu. Siadając do medytacji z intencją. Pozostania chwili obecnej wcześniej czy później Zauważysz, że umysł sam się wyłącza. Nawet we własnym umyśle nie mamy pełnej kontroli. Tego nie może być naszą jaźnią. Nie ma tam trwałej tożsamości. Cokolwiek się przejawia nie jest dobrym kandydatem na to, aby być podstawą naszej tożsamości.
Jest zmienne, nietrwały. Nie mamy nad tym kontroli. Nie daje nam wolności. Takie zrozumienie daje nam wgląd w naturę rzeczywistości. To zrozumienie daje nam odpowiedni dystans, aby poznać naturę naszego umysłu. Pozwolić Mu odpuścić rzeczy, nad którymi nie ma kontroli, nie dadzą mu szczęścia. Odpuścić I wyjść poza ograniczenia umysłu. W 10 sposób. Krok po kroku, sadzimy nasiona mądrości I zrozumienia. Natury umysłu. Odczuć rzeczywistości. Teraz. Kiedy powoli zbliżamy się do końca praktyki, jeśli chcesz, możesz podzielić się pozytywnymi owocami tej praktyki. Z wszystkimi czującymi istotami.
Oby wszystkie czujące istoty były szczęśliwe. Oby wszystkie czujące istoty. Miały się dobrze. Oby wszystkie czujące istoty. Osiągnęły spokój. Dziękuję wam za dzisiejszą praktykę. I w tej praktyce bardzo ładnie połączyła nam się medytacja praktyka uważności. Z głębokim, filozoficznym wglądem na temat natury rzeczywistości. Dziękuję Wam bardzo I zapraszam za tydzień.
Moi mili, Witam Was na kolejnym naszym spotkaniu medytacyjnym. W dalszym ciągu rozwijamy naszą praktykę. Uważności praktykę medytacji mindfulness. I tym razem przejdziemy do zgłębiania naszej natury umysłu. Dzisiaj przedmiotem naszej medytacji będzie nasz własny umysł. Pomimo tego, że umysł jest tak blisko nas, a niektórzy nawet się utożsamiają on dla nas wiele zaskoczeń. Wiele tajemnic. I generalnie, jeśli chodzi o praktykę jogi, to czy medytacji? Jednak nie zaleca się utożsamiania z treściami, które pojawiają się w naszym umyśle z prostej przyczyny.
Gdyż nie mamy nad nimi pełnej kontroli I w tym umyśle różne rzeczy się pojawiają. Czasem piękne, wspaniałe, wzniosłe. A kiedy indziej niskie, głupie I nie przynoszące korzyści. Oczywiście do samej medytacji I rozwoju zdrowy umysł jest istotny I właśnie dlatego praktykujemy, rozwijamy nasz umysł. Jednak nie warto się z nim utożsamiać, ani budować na nim własnej tożsamości. Gdyż On też przeminie. Nie mam na Niej kontroli. Znaczy jakąś tam mamy, ale nie mamy stuprocentowej kontroli. Często jest dla nas źródłem cierpienia. Przejdźmy teraz do samej praktyki.
Najpierw szybko przejdziemy. Od uważności ciała aż po. Uważność odczuć. A później głębi wejdziemy właśnie. W uważność naszego umysłu, w praktykę medytacyjną uważności umysłu. Siądź sobie wygodnie, fajnie by było Z prostym kręgosłupem. Jeśli chcesz. Zamknij oczy. Jesteś świadoma, świadomy ciała w pozycji siedzącej. I pozwól umysłowi spocząć w ciele, tak jak ciało spoczywa na poduszce. Nie tracąc tej ucieleśnionej formy ważności, przejdź teraz przez pięć etapów medytacji, ustanowienia uważności. To będą trzy kontemplacje ciała. Kontemplacja odczuć.
I umysłu. Ale zanim to nastąpi, poświęć chwilę na sformułowanie swoich intencji. Co Cię motywuje do praktykowania medytacji? Kiedy już sformułujesz? Swoje intencje. Przejdź do. Praktyki uważności części anatomicznych. I tym razem zrobimy to jednym ciągiem. Uświadom sobie skórę. Od głowy w dół do stóp. Uświadom sobie ciało. Od stóp w górę do głowy. I teraz kości. Od głowy w dół do stóp. Jesteś świadoma świadomy tego ciała. W pozycji siedzącej. Złożonej ze skóry. Ciała mięśni I kości. Rozwijasz postawę nieprzywiązania. Teraz żywioły również wykonane w sposób ciągły. Zaczynając od żywiołu ziemi.
Od głowy do szyi. Ramią. Rąk. Tłowia. Bioner. Nóg. I stóp. Przechodząc do żywioł wody. Od stóp do nóg. Pioner. Tułowia. Rąk. Ramion. Barków. Szyi. I głowy. Element ognia. Od głowy do szyi. Ramiom, rąk, tułowia, bioder, nóg I stóp. Element powietrza. Od stóp do nóg bioder. Tłowia. Rąk, ramię, barków, szyi I głowy. W pozycji siedzącej jesteś świadoma świadomy tego ciała. Jako przenikniętego tymi cztery żywiołami. Ze zrozumieniem ich. Nietrwałej natury. Połącz się z oddechem jako tym, co łączy Cię z życiem. Z każdym wdechem zdaję sobie sprawę, że to może być mój ostatni oddech.
Nie mogę być tego pewien. A nawet jeśli nie jest to ostatni oddech, to z pewnością jest to jeden oddech bliżej śmierci. Z każdym wydechem odprężam się, odpuszczę. Rozluźniam się I odpuszczę. Ta świadomość daje mi odpowiednią perspektywę na to Jest ważne. Istotne w życiu. Aco jedynie? Rozpraszasz? Nie jest istotne. Teraz przyjrzyj się swoim odczuciom. Zacznij od przyjemnych odczuć. Ze świadomością obszaru głowy. Sprawdź, czy są tam jakieś przyjemne odczucia. Przejdź on głowy do szyi. Obu ramion, rąk, tułowia, bioder, nóg I stóp. Jesteś świadoma, świadomy całego ciała pozycji siedzącej.
Wszelkich przyjemnych odczuć. Przejawiających się gdziekolwiek. W tym ciele. Uświadom sobie nieprzyjemne odczucia. Których czasami są nawet bolesne. Zacznij od stóp. Sprawdź Czy w tej części ciała są jakieś nieprzyjemne odczucia? Od stóp do nóg. Bioder, tułowia, rąk, ramion. I głowy. Jesteś świadomy, świadoma. Całego ciała w pozycji siedzącej. Wszelkich nieprzyjemnych odczuć manifestujących się w tym ciele. I neutralne odczucia. Zacznij od głowy. Sprawdź wszystkie neutralne odczucia w tej części ciała. Od głowy do szyi, barków, Ramion.
Dłoni. Tłowia. Bioder. Nóg I stóp. Jesteś świadoma, świadomy całego ciała. W pozycji siedzącej wszelkich neutralnych odczuć. Manifestujących się gdziekolwiek w ciele. I niezależnie od tego, jakie odczucia pojawiają się. W ciele. Otwieramy naszą świadomość na inne odczucia. Przejawiające się głównie na poziomie mentalnym. Bez tak wyraźnego składnika cielesnego. Przyjemne. Nieprzyjemne. Neutralne. Świadomość wymiaru afektywnego. Hedonistycznego tonu naszego doświadczenia. A wraz z tymi wszystkimi odczuciami świadomość ich nietrwałości. Każde odczucie jest jak posłaniec nietrwałości, posłaniec zmiany zmieniających się odczuć.
Możesz również zbadać siłę tych odczuć. Ich uwarunkowanie. Sposób, w jaki 1 wpływają na Twój umysł. To, co zna odczucia, to, co reaguje na odczucia. To jest umysł. Zwróć swoją uwagę na rozpoznanie umysłu. Który poznaje swój stan, stan w jakim się znajduje. Ze względu na tę medytację uważności. Są duże szanse. Że jest to jakiś stan umysłu, w którym obecna jest teraz uważność. Zapoznaj się z teksturą tego stanu umysłu. Jak on smakuje? Czym się charakteryzuje? Jaki jest umysł, w którym jest obecna uważność? Może być otwarty. A może miękki? A może łagodny?
Poznajemy, jak to jest? Kiedy? Uważność jest obecna. Stajesz się bardziej czujna, czujny. Pojawia się odczucie żywotności, Bliskości z tym stanem umysłu. W którym obecna jest uważność. Dzięki temu Łatwiej rozpoznajesz. Kiedy uważność jest obecna, kiedy została utracona? I to jest właśnie główny cel kontemplacji umysłu. Ciągłe monitorowanie tego. Co się dzieje wewnątrz? Nie skupiasz się na tym, co się dzieje poza Tobą. Na przedmiotach naszego doświadczenia. Badasz co się dzieje w umyśle. Jaki jest umysł? Jaki jest jego obecny stan? Czy jest tam uważność, czy jej nie ma?
To chcesz poznać, obserwować, doświadczyć. Prędzej czy później, gdy praktykujesz medytację, medytację uważności zostaje ona utracona, a umysł pobłądzi, rozproszy się. Będzie wspominał przeszłość albo gonił za przyszłością. I gdy tylko zdasz sobie z tego sprawę, uśmiechając się. Pomyśl o. Spójrz umysł. Snow zabrał mnie na przejażdżkę. Jeśli to było krótkie rozproszenie, po prostu je zauważ. I możesz wrócić do ustanowionej uważności. Jeśli jednak była to dłuższa wędrówka. Spadaj. Pozwól sobie zobaczyć, czy ta fantazja? Te myśli marzenia. Były głównie przeniknięte chęcią.
Nie chęcią. Może ani jednym, ani drugim, tylko zwykłym błądzeniem, złudzeniem. Aby rozróżnić te trzy Stany. Z pomocą przychodzą ci odczucia. Jeśli umyśle pojawiła się jakaś chęć pożądanie. Są szanse, że w tym czasie były to przyjemne odczucia. Jeśli umysł był. Przeniknięty niechęcią, złością, irytacją. Najprawdopodobniej nie było to przyjemne. Mogło być nawet bolesne. Jeśli zaś dominowały różnego rodzaju złudne skojarzenia, umysł wędrował to tu to tam. Jest szansa, że były to neutralne odczucia. Kontenplując w 10 sposób zaczynasz lepiej rozumieć. Rozróżniać między różnymi odczuciami.
Eee to lepsze zrozumienie z kolei. Pozwala nam wyraźniej rozpoznać stałą umysłu. W jakim się znajdujemy? W jakim stanie jest strumień naszej świadomości? Po rozpoznaniu rodzaju rozproszenia. Którego? Doświadczyliśmy. Przez chwilę pozostań świadoma świadomy tego. Stanu umysłu. A potem możesz posmakować tego przyjemnego stanu, w którym te trzy rozpraszające stany są nieobecne. Natomiast uważność jest obecna. Cichy, skupiony umysł to zdrowy umysł. Umysł jest nietrwały. Nawet zdolność poznawania, choć ciągle jest obecna, jest tylko procesem. Gdyby się nie zmieniał?
Zawsze by zastygał w stanie poznania tylko jednej rzeczy. Sam fakt, że znamy różne rzeczy, pokazuje, że zdolność poznawania również jest nietrwała, zmienna, warunkowana. Co więcej, nie mamy pełnej kontroli nawet nad naszym umysłem. Dlatego praktykujemy medytację. Trening umysłu. Siadając do medytacji z intencją. Pozostania chwili obecnej wcześniej czy później Zauważysz, że umysł sam się wyłącza. Nawet we własnym umyśle nie mamy pełnej kontroli. Tego nie może być naszą jaźnią. Nie ma tam trwałej tożsamości. Cokolwiek się przejawia nie jest dobrym kandydatem na to, aby być podstawą naszej tożsamości.
Jest zmienne, nietrwały. Nie mamy nad tym kontroli. Nie daje nam wolności. Takie zrozumienie daje nam wgląd w naturę rzeczywistości. To zrozumienie daje nam odpowiedni dystans, aby poznać naturę naszego umysłu. Pozwolić Mu odpuścić rzeczy, nad którymi nie ma kontroli, nie dadzą mu szczęścia. Odpuścić I wyjść poza ograniczenia umysłu. W 10 sposób. Krok po kroku, sadzimy nasiona mądrości I zrozumienia. Natury umysłu. Odczuć rzeczywistości. Teraz. Kiedy powoli zbliżamy się do końca praktyki, jeśli chcesz, możesz podzielić się pozytywnymi owocami tej praktyki. Z wszystkimi czującymi istotami.
Oby wszystkie czujące istoty były szczęśliwe. Oby wszystkie czujące istoty. Miały się dobrze. Oby wszystkie czujące istoty. Osiągnęły spokój. Dziękuję wam za dzisiejszą praktykę. I w tej praktyce bardzo ładnie połączyła nam się medytacja praktyka uważności. Z głębokim, filozoficznym wglądem na temat natury rzeczywistości. Dziękuję Wam bardzo I zapraszam za tydzień.
