Medytacja w środku tygodnia

Udostępnij w mediach społecznościowych:

Dzisiaj omawiamy Metta Sutrę AN 11.15, która zainspiruje was do praktyki metta medytacji. Tekst ten opisuje 11 korzyści z praktyki miłującej dobroci. Poprzez praktykę metta medytacji osiągamy wyzwolenie serca, co przekłada się na spokojny sen, brak koszmarów i pozytywne relacje. Medytacja pomaga osiągnąć czysty umysł, samadhi, kluczowy dla ostatecznego wyzwolenia. Zanim to jednak się stanie, masz możliwość doświadczenia tymczasowego wyzwolenia umysłu (cietovimutti) i nieskończoności (appamana). Zachęcam do zagłębienia się w te teksty, gdyż są mapą do pokonywania życiowych wyzwań i dążenia do wyzwolenia.

Interesujące linki

• Compassion and Emptiness in Early Buddhist Meditation - Fantastyczna pozycja zgłębiająca medytacje boskich siedzib oraz omawia praktykę medytacji pustki. Klasyka.

Moi mili, mam dzisiaj dla was coś fantastycznego, coś co zawsze mnie inspiruje

do praktyki medytacji, a w szczególności do praktyki Brahmavihara,

do praktyki metamedytacji.

To właśnie jest Meta Sutra AN 11.15.

Słuchajcie.

Mniejsi można spodziewać się 11 korzyści, Jeśli wyzwolenie serca,

cietowi mutti, przez miłość, metta, będzie kultywowane,

rozwijane i praktykowane,

przyjęte jako wehikuł i podstawę, podtrzymywane, konsolidowane i właściwie wdrażane.

Jakich 11?

Śpi spokojnie. Budzi się łatwo. Nie ma koszmarów.

Jest drogi dla ludzi jak i innych istot.

Bogowie go chronią. Ogień, trucizna ani broń nie mogą go dotknąć.

Jego umysł szybko osiąga koncentrację, jego cera jest jasna,

umiera nieskonfundowany i jeśli nie przeniknie wyżej, zmierza do światów brachmy.

Można spodziewać się jedenastu korzyści, kiedy wyzwolenia serca przez miłość

jest kultywowane, rozwijane i praktykowane,

przyjęte jako wehikuł i podstawę, utrzymywane, konsolidowane i właściwe, wdrażane.

Piękne, prawda? I tutaj po pierwsze należy powiedzieć,

że ten tekst pochodzi z najstarszego buddyjskiego kanonu, z kanonu palejskiego,

to są wczesne teksty buddyjskie i kanon palejski ma to do siebie,

że jest w pełni zachowanym kanonem, nie jest pofragmentowany,

mamy jego całość.

I pierwszą cechą tego tekstu, która się rzuca nam w oczy jest to,

ile tutaj jest powtórzeń.

Więc oznacza to, że ten tekst powstał jeszcze w czasach, kiedy ta nauka była

przekazywana oralnie, ustnie. i ma wiele cech, które pomagają po prostu zapamiętać ten tekst.

Więc nie myślcie sobie, kiedy ten tekst mówi o tym, że meta powinna być praktykowana

i przyjęta jako wehikuł i podstawę i podtrzymywana i konsolidowana i właściwie wdrażana.

To oznacza różne rzeczy. Tak naprawdę to są synonimy,

które mogą nam pomóc w zapamiętaniu tego tekstu, bo jeśli zapomniemy na przykład,

że chodzi o podstawę, ale pamiętamy o podtrzymywaniu,

to sens tego tekstu jest utrzymywany.

Bardzo często jest tak, że jeśli się czyta te teksty, to nie jest aż tak łatwo i przyjemnie,

ale słuchanie czy recytowanie tych tekstów jest właśnie znacznie łatwiejsze z prostej przyczyny,

no bo właśnie dlatego one zostały w ten sposób skomponowane.

A teraz przyjrzyjmy się samej treści.

Więc mnisi można się spodziewać 11 korzyści, jeśli wyzwolenie serca,

cietto vimutti, przez miłość, meta będzie kultywowane.

Więc tutaj jest mowa o cietto vimutti, wyzwolenie serca.

Więc tutaj sugeruję, że praktyka mety może prowadzić do wyzwolenia serca.

Tutaj jest właśnie, czym jest to serce. Po co się okazuje, dla starożytnych mózg,

przynajmniej dla wszystkich starożytnych, mózg nie był ośrodkiem myśli czy tożsamości,

czy czymś, czym się utożsamiamy.

Ja jako osoba współcześnie żyjąca, tak naprawdę myśląc o sobie,

koncentruję się na swojej głowie.

Natomiast ośrodkiem bycia dla starożytnych to właśnie było serce.

Gdzieś czytałem, że dla komentatorów palijskich mózg był zagadkiem.

Utrzymywano, że jest narzędziem, organem służącym raczej do wymiany ciepła,

chłodzenia ciała niż ośrodkiem myśli czy ośrodkiem świadomości.

Więc to po pierwsze, wyzwolenie serca oznacza po prostu wyzwolenie umysłu,

wyzwolenie świadomości, wyzwolenie jednostki.

Przejdźmy do korzyści. Jest ich 11.

Śpij spokojnie, budzi się łatwo, nie ma koszmarów.

Więc dla wszystkich tych, którzy mają problemy ze snem, ta medytacja jest jak najbardziej polecana.

Z drugiej strony sen często jest, czy sny są odzwierciedleniem naszych stanów

emocjonalnych i tego, co się dzieje w naszym życiu.

Więc jak rozumiem, ta suta mówi o tym,

że praktykowanie metamedytacji sprawia, że nasz dobrostan psychiczny jest lepszy,

się poprawia, czy jest dobry. dobry.

Pośpimy spokojnie, budzimy się łatwo, czyli odpoczywamy podczas tego snu i nie

mamy koszmarów, czyli ten terror nocny jest nam obcy.

Nasza świadomość jest wypełniona z pozytywnymi emocjami i wrażeniami.

Jest drogi dla ludzi, jak i innych istot. No oczywiście, to jest chyba dobrze znane, że

Jeśli sami jesteśmy przepełnieni miłością, radością i życzliwością w stosunku

do innych, to stajemy się dla nich drodzy.

Więc jeśli chcesz mieć więcej przyjaciół, czy polepszyć swoje relacje z innymi,

praktykuj metamedytację.

No nie tylko przyjaciół, można też po prostu mieć dobre relacje nawet z obcymi,

jeśli podchodzimy do nich w sposób przyjazny.

Więc tutaj znowu tekst sugeruje, że nasze relacje społeczne,

nasze interakcje społeczne będą dobre,

będą pozytywne, będziemy drodzy dla innych. innych.

Następne zdanie mówi, że bogowie go chronią.

Więc właśnie żyjemy w czasach sekularyzmu. Wiele osób nie wierzy w bogów.

Nawet nie wierzy w jednego boga.

Przyjrzyjmy się tym bogom. Bogowie w mitologii zarówno,

indyjskiej, jak i buddyjskiej to są istoty trochę lepiej czy bardziej rozwinięte od nas,

to znaczy, że mają trochę więcej wiedzy, trochę więcej mocy,

trochę więcej możliwości, ale wcale nie są wszechwiedzące, wszechmocne.

I tak naprawdę dla naszych czasów współczesnych interpretowałbym tych bogów jako po prostu los.

To, co nas otacza, to, co nam się wydarza, to mogliby być właśnie ci bogowie.

Tym bardziej, że w starożytności bardzo często bogowie byli utożsamiani z siłami

przyrody, siłami natury, więc tak bym na to patrzył.

Ogień, trucizna ani broń nie może go dotknąć, więc nie próbujcie tego w domu.

To jest pierwsza uwaga, którą mam dla Was.

A po drugie wejście pod uwagę, że ten ogień trucizny, a nie broń, nie mogą go dotknąć,

odnosi się wtedy, kiedy to ceto vimutti będzie praktykowane,

a to oznacza, że osiągnęliśmy dosyć głęboki stan medytacyjny.

Więc na razie testowanie Nie.

Testowanie tego osiągnięcia z praktykowania metamedytacji bym pozostawił na później.

Albo w ogóle bym odłożył na bok.

Jego umysł szybko osiąga koncentrację.

Więc to jest bardzo, bardzo istotny element, gdyż w naszym przypadku ta koncentracja oznacza samadhi.

I jeśli interesujecie się jogą, to wiecie, że samadhi jest ostatnim elementem

ośmioczłonowej ścieżki Patanjalego,

jak również w przypadku buddyzmu jest ostatnim elementem, członem ośmiorakiej

ścieżki, szlachetnej ośmiorakiej ścieżki. Dlaczego?

Ano dlatego, że samadhi jest niezwykle ważne.

W stanie samadhi nasz umysł staje się czysty, spokojny, ujednolicony.

Staje się wolny od zanieczyszczeń, wolny od iluzji i w tym stanie możemy zobaczyć

rzeczywistość taka, jaką jest.

Co więcej, jest to stan bardzo przyjemny, bardzo rozluźniony,

więc ten stan daje nam pewien wgląd, jak może wyglądać wyzwolenie.

Jest to niezwykle istotna część praktyki i dlatego,

to jest ważna informacja, że dzięki praktykowaniu metamedytacji,

czyli w ogóle wszystkich brachmawichar, możecie szybko osiągnąć koncentrację.

Jeszcze kolejnym ważnym punktem, który należy wspomnieć w przypadku koncentracji,

w przypadku praktykowania Brahmavihara czy Meta Sutry,

to osiągnięcie Cieto Vimuthy jest możliwe przed osiągnięciem Samadhi.

To znaczy, że możecie osiągnąć wyzwolenie umysłu, czasowe, bo czasowe,

ale zawsze wyzwolenie umysłu zanim osiągnięcie Samadhi.

Więc to jest bardzo atrakcyjna cecha tej praktyki, bardzo ważna,

bo żyjemy w czasach bardzo stresujących, bardzo zmiennych.

Jesteśmy zewsząd bombardowani negatywnymi informacjami, czy w ogóle informacjami.

Że nadmiar informacji jakiegokolwiek gatunku nie sprzyja naszemu dobru psychicznemu.

Po prostu jeśli są negatywne, to nas przytłaczają, jeśli jest ich za dużo,

to po prostu nas rozpraszają, a rozproszenie, rozproszenie umysłu,

świadomości nie jest dobre, nie sprzyja nam.

Następne zdanie mówi o tym, że osoba, która praktykuje, Jego cera staje się jasna.

Zawsze pierwsza myśl mi przychodzi do głowy, słysząc to zdanie,

to to, że w wielu krajach, a na pewno w Indiach, część populacji ma obsesję na punkcie jasnej cery.

Tak jak na Zachodzie czy w Polsce mamy cały rynek produktów kosmetycznych,

który sprawia, że nasza skóra jest bardziej ciemna, że wyglądamy na opalonych,

to tam atrakcyjna jest jasna cera.

No, wynika to z wielu przyczyn i uwarunkowań kulturowych.

Jasna cera jest związana z atrakcyjnością, pozycją społeczną, zdrowiem itd., itd.

Natomiast ja bym to jednak tutaj interpretował trochę inaczej.

Kiedy jesteśmy szczęśliwi i zadowoleni, kiedy przepełni nam radość,

to naprawdę czasem wydaje się, jakbyśmy jaśnieli, jakbyśmy promieniowali światłem.

Więc pominąłbym te wszystkie kulturowe uwarunkowania, a myślałbym raczej o naszym

stanie wewnętrznym, kiedy promieniujemy tą radością,

tą miłującą dobrocią, tym szczęściem.

Następne zdanie odnosi się do spraw ostatecznych, do śmierci i o tym, co po niej.

Umiera nieskonfundowany i jeśli nie przeniknie wyżej, zmierza do światów brachmy.

Śmierć jest czymś, czego nie da się uniknąć, przynajmniej śmierć ciała.

Oczywiście współcześnie mamy wielu, którzy próbują uniknąć śmierci.

Jednak śmierć jest wpisana w naturę tego ciała, w naturę tego świata,

w naturę tej rzeczywistości, że wszystko przemija i również nasze ciało przeminie.

Natomiast sam proces śmierci nie musi być czymś traumatycznym,

ciężkim, pełnym stresu.

Mowa jest o tym, że osoba, która praktykuje metasutry umiera nieskonfundowana,

czyli umiera niepomieszana, umiera z czystym umysłem, z jasnością, czego sobie i wam życzę.

I co tutaj jest mowa, co się dzieje potem, po tej dobrej śmierci,

że ta osoba, jeśli nie przeniknie wyżej, zmierza do światów brachmy.

Kim jest brachma? O innakom brachmie trochę mówimy w przypadku praktyki metamedytacji,

bo metamedytacja zalicza się do brachmawichar, czyli takich praktyk,

które dosłownie określa się jako...

Siedziby bogów. Brahma jest najwyższym bóstwem Panteonu Indyjskiego,

czy najwyższym bóstwem kosmologii,

zarówno hinduistycznej, jak i buddyjskiej.

I znowu no właśnie tutaj trochę się zawieszam i szybko analizuję,

bo znowu Brahma nie jest nie jest takim Bogiem, jak byśmy patrzyli z punktu

widzenia tradycji chrześcijańskiej.

Gdyż dla wielu systemów, zarówno buddyjskich, jak i indyjskich,

Brahma, czy świat Brahmy, nie jest tą ostateczną rzeczywistością.

Również Brahma nie jest wszechmocny, wszechwiedzący, a jedynie jest, jak gdyby.

Zarządcą tego świata, czy tych światów, czy tego kosmosu.

On też umiera. Też czeka go śmierć.

Więc mam nadzieję, że również praktykuje metamedytację i umiera nieskonfundowany.

Natomiast jego życie jest bardzo długie. Liczy się w milionach lat, o ile nie więcej.

Niemniej jest potężny, dużo wie, wie, dużo może i na pewno jego życie jest pełne

przyjemności, pełne bogactwa,

pełne dobrych rzeczy po prostu.

Jego świat, czy jego właśnie siedziby, jego miejsce, w którym przebywa,

jest po prostu można powiedzieć niebem czasowym, ale zawsze niebem.

Więc tutaj jest mowa o tym, że Ta praktyka może być naszym kluczem,

naszą drogą, aby przeniknąć wyżej poza ten świat materialny,

poza tą naszą rzeczywistość, która doczyczy tego świata zjawiskowego.

Ale nawet jeśli tego nam się nie uda, potrzeba spełnić trochę więcej warunków

niż tylko praktykować tę medytację.

Zatem zmierzamy do świata Brahman, czyli tego świata, który jest tym najwyższym w tym świecie.

Tutaj chyba się przyda jeszcze jedna i dosyć istotna antygresja o tym,

że tak naprawdę nie musicie wierzyć ani w światy brachmy, ani w Boga, Bogów.

Dlaczego? Ano dlatego, że tak naprawdę dla tej ścieżki to, czy Bóg istnieje,

czy Go nie ma, nie ma większego znaczenia.

Ta ścieżka jest nieteistyczna, to znaczy,

że tutaj pracujemy z własnym umysłem, pracujemy poprzez samorozwój i to,

czy osiągniemy szczęście, czy osiągniemy wyzwolenie, czy osiągniemy ostateczny

cel naszego życia, zależy od nas.

Natomiast bogowie, Bóg nie ma na to wpływu.

Może pomóc, pewnie może zaszkodzić, jeśli istnieje, ale tak naprawdę wszystkie

klucze są w naszych rękach.

Więc cały ten bagaż metafizyczny, cały ten bagaż niepewności,

czy Bóg istnieje, czy go nie ma, czy jest dobry,

czy jest zły, a takie teorie też były.

Wystarczy się przyjrzeć gnostykom, to nie ma znaczenia.

Ważne jest to, co masz tu i teraz.

Twoje ciało, swój umysł, to, że możesz praktykować.

Do czego Was serdecznie zachęcam.

I pamiętajcie, że częścią praktyki jest również studiowanie,

zgłębianie tych tekstów.

Ok, to ode mnie na tyle dzisiaj i zapraszam na nasze kolejne spotkanie.

Planuję trochę więcej mówić o filozofii, o kontekście praktyki medytacyjnej,

praktyki jogicznej, bo to jest ważne.

Pamiętajcie, jeśli nie wiecie, gdzie idziecie, to jaka jest szansa, że tam dojdziecie.

A właśnie te nauki są dla nas mapą.

Mapą, dzięki której możemy zmierzać do wyzwolenia, do wolności.

Zapraszam.